Die spietkop van Glen Waverley

Ten tye van hierdie oorspronklike skrywe was ons 8 maande in Australië. Ons is nou al amper 4 jaar hier, maar ek leer nog amper elke dag iets nuut van die land, sy mense en reëls. Tydens die insident wat ek hier beskryf, het ons naby High Street Road gebly in Melbourne. Dis een van die groter paaie wat inloop stad toe. Vanuit High Street draai ons dan af in Glen Tower op pad na ons huis in Camden Court. Dis in Glen Tower waar daar gereeld 'n afgevaardigde van die verwelkomingskomitee van die Victoria Polisie sit, om welkom te heed aan die ongelukkige siele wat vanuit High Street Rd daar indraai tussen die ure 7:30vm en 9:00vm, weeksdae. Blykbaar mag jy dit nie doen nie.

Return of the Orb Weaver!

The other day I pulled open our filing cabinet in the study and frantically started searching for my pre-nuptial agreement. Before you start to stress, I’m not about to make an end to our marriage. No, I simply wanted to see if there was anything that mentioned spiders, and my role and responsibility in the killing and /or removal of said spiders. As my eyes scanned the pages I my mood became lighter and my smile broader. I just began to whistle an old, long forgotten folk song when it happened.  The first note was pure, the second sounded more like it came from one of those party whistles that those annoying kids just won’t stop blowing. Just as I thought I was free from this terrible fate I read those ominous words, just above my signature, "...till death do us part". That short sentence takes on a whole new meaning after one stumbled upon a somewhat surprised eight-legged monster in the darkness outside!

Die wawielwebspinnekop maak sy grillerige verskyning.

Ek het nou die dag ons liasseerkabinet oopgetrek en verwoed begin soek vir my huwelikskontrak. Voor julle begin stres, ek is nie van plan om 'n einde te maak aan my huwelik nie. Ek wou bloot kyk of ek iets sien wat dalk melding maak van spinnekoppe en my rol in die verwydering en/of vermorseling daarvan. Namate my soektog gevorder het, het my gemoed ligter begin raak en was daar 'n lied in my hart. Ek het net begin om 'n ou vergete voortrekker volkspeleliedjie te begin fluit toe dit gebeur. Die eerste noot was suiwer, die tweede het geklink soos een van daai fluitjies wat mens in die 2-Rand lucky packets kry. Ek was amper los, toe lees ek aan die onderkant, daar skuins bokant my handtekening, die woorde "...till death do us part". Daardie sin neem 'n totale nuwe dimensie aan as jy dit lees pas na jy vir meneer daar buite in sy web verras het!

The washing machine saga...

To say I had a busy weekend may be a slight understatement. Earlier in the week the washing machine decided it's had it and like a stubborn mule simply refused to fill with cold water. As you are nou doubt aware, I have somewhat soft computer hands and I'm not exactly the type of guy to fiddle with these things. But after I heard what it will cost me to get someone to come out ($100 call-out + parts + labour at $16-50 / 10 min) I decided:

1) I had missed my calling, and

2) surely, surely it can't be thát difficult...

I then proceeded to Google the problem (as one does in these situations) and learned everything there was to learn about a Whirlpool top loader.  So, armed with my newly-acquired knowledge, a screw driver in the one hand and a spanner in the other, I cautiously approached the laundry, after I first instructed my dear wife Christa nót to follow me, and should I not return after an hour, to immediately call the emergency services.

Die sage van die wasmasjien...

Ek het 'n besige naweek gehad. Vroeër die week het ons wasmasjien besluit dis sulke tyd – die ding het soos 'n steeks donkie eenvoudig geweier om koue water in te tap. Ek het mos sagte kompûter-handjies en is nou nie die tipe ou wat handig is met sulke goed nie, maar nadat ek gehoor het wat dit sou kos om iemand uit te kry ($100 call-out + parts + labour teen $16-50 / 10 min) besluit ek:

1) ek het my roeping gemis, en

2) dit kan sekerlik nie so moeilik wees nie…

Ek spring toe op Google en leer alles wat ek kan van 'n Whirlpool top loader. So, gewapen met my nuutgevonde kennis, 'n skroewedraaier in die een hand en 'n spanner in die ander hand, stap ek versigtig waskamer toe met instruksies vir Christa om my nié te volg nie en om die nooddienste te bel as ek nie binne 'n uur terug is nie.

The first post of (hopefully) many...

Testing...testing...123

Welcome to my blog. As you may notice from my various posts, my family recently pulled up our roots from South Africa and immigrated to Australia. I guess this is my way of sharing our experiences and trying to make sense of it all, remembering to never take life too seriously... If you enjoy these posts (or if you don't) please leave a comment, I'd love to hear from you! Enjoy.

Aangesien dit deesdae blykbaar die in-ding is om 'n blog te skryf het ek gedink ek moet ook dan maar een begin. Soos julle kan aflei het my gesin onlangs ons wortels uit Suid Afrika opgetrek en geimmigreer na Australië. Hierdie is seker maar my manier om ons ondervindings met julle te deel en sin te probeer maak van alles, sonder om die lewe te ernstig op te neem... As julle hiervan hou (of nie) los gerus 'n kommentaar of twee, ek sal graag van julle wil hoor! Lekker lees.